İsimler önemlidir.

Esenlik sepetinin bu günkü konusu isimler üzerine.

Her birimizin doğduğumuz zaman ailelerimiz tarafından verilmiş bizi tanımlayan bir ismi vardır.

Bu aile isimleri dışında Ortodoks kilisesinde vaftiz olunduğu zaman vaftiz isimleri de almaktayız ve bu isimler ile Mesih teki yeni kimliğimiz oluşurak birbirimizi bu yeni adlarımızla çağırır ve anarız.

İsimler İncil'de önemlidir ve genellikle bir kişinin karakter özelliklerini veya yeni rolünü yansıtır. Örneğin Tanrı, Abram ve Saray'la bir sevgi antlaşması yaptığında onların Tanrısı, onların da O'nun halkı olacağına söz vererek adlarını değiştirdi. "Yüce baba" anlamına gelen Avram, "birçok kişinin babası" anlamına gelen İbrahim oldu. Ve "prenses" anlamına gelen Saray, "birçoklarının prensesi" anlamına gelen Sarah oldu (Yaratılış 17:5, 15)*.

Tanrı'nın yeni isimleri, artık çocuksuz olmayacaklarına dair lütuf dolu vaadi içeriyordu. Sara oğullarını doğurunca çok sevindiler ve ona "gülen" anlamına gelen İshak adını verdiler: "Sarah, 'Tanrı bana kahkaha getirdi ve bunu duyan herkes benimle gülecek' dedi" (Yaratılış 21: 6).

İnsanlara isimleriyle hitap ettiğimizde onlara saygı ve hürmet gösteriyoruz ve Tanrının onları kim olarak yarattığını onaylıyoruz.

Tanrı'nın suretinde yaratılmış olarak birinin benzersiz niteliklerini onaylayan sevgi dolu bir vaftiz adı da aynı şeyi yapmaktadır.
*
Yaratılış 17:5 Artık adın Avram değil, İbrahim olacak. Çünkü seni birçok ulusun babası yapacağım.

15 Tanrı, "Karın Saray'a gelince, ona artık Saray demeyeceksin" dedi, "Bundan böyle onun adı Sara olacak.