Kahve Kokusu

 

Esenlik sepetinin bu günkü konusu kahve ve kokusu üzerine.

Kahve içmek ve onun kendine has aromalı kokusunu hissetmek bizlere haz veren önemli anlarımızdandır. Dünyada hemen herkes her gün çeşitli miktarlada kahve içmktedir. Yapılan bir araştırmaya göre kahve sudan sonra dünyada en fazla içilen 2. içecektir.

Bizler “bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır” gibi dostluk bağlayıcı bir sözede sahibiz. Instant kahvelerde pek fazla olmasada Türk kahvesinin aroma konusu dayanılmaz bir bağımlılık yaratmaktadır. Açık havada dahi dolaşırken bu aroma kokusunu duyar ve canımızın kahve çekişini hissedebiliriz. Ayrıca sakin bir ortamda kahve içerken bu keskin aroma kokusu ile derin düşüncelere dalabilir ve dostlarımızla geçirdiğimiz güzel anlarımızı, hayatımızdaki alacağımız yeni kararları düşünür ve geçmişimizi hatırlayabiliriz.

Kutsal Yazılarda, kokuları birer hatırlatma olarak kullanır. Ezgiler Şarkısı, bir erkek ve bir kadın arasındaki aşkın sembolü olarak kokulardan söz eder (1:3; 4:11, 16)*.

Hoşea'da, Tanrı'nın İsrail'i bağışlamasının “Lübnan sediri gibi güzel koku” olduğu söylenir (Hoşea 14:6)*.

Meryem ve kardeşlerinin evinin “güzel kokularla dolmasına” neden olan Meryem'in İsa'nın ayaklarını mesh etmesi, İsa'nın ölümüne işaret etmişti. (Yuhanna 12:3,7)* .

Koku aynı zamanda çevremizdekilere olan inancımıza tanıklık etmemiz konusunda dikkatli olmamıza da yardımcı olabilir. Pavlus bunu şu şekilde açıkladı: “Biz, kurtulanlar ve mahvolanlar arasında Tanrı için Mesih'in hoş kokusuyuz” (2 Korintliler 2:15)*.

Nasıl kahvenin kokusu bize dostlarımızla olan anılarımızı hatırlatıyorsa, hayatımız da başkalarına, Tanrıya olan ihtiyaçlarını hatırlatsın ve bizleri Mesih'in kokusu olarak onlara yaşam aroması olarak erişmemizi sağlasın.

**

Ezgiler 1:3 Ne güzel kokuyor sürdüğün esans, Dökülmüş esans sanki adın, Kızlar bu yüzden seviyor seni.

11 Ey yavuklum, bal damlar dudaklarından, Bal ve süt var dilinin altında, Lübnan'ın kokusu geliyor giysilerinden!

16 Uyan, ey kuzey rüzgarı, Sen de gel, ey güney rüzgarı! Bahçemde es de güzel kokusu saçılsın. Sevgilim bahçesine gelsin, seçme meyvelerini yesin! [Erkek]

Yuhanna 12:3 Meryem, çok değerli saf hintsümbülü yağından yarım litre kadar getirerek İsa'nın ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi. Ev yağın güzel kokusuyla doldu.

4 Ama öğrencilerinden biri, İsa'ya sonradan ihanet eden Yahuda İskariot, "Bu yağ neden üç yüz dinara satılıp parası yoksullara verilmedi?" dedi.

6 Bunu, yoksullarla ilgilendiği için değil, hırsız olduğu için söylüyordu. Ortak para kutusu ondaydı ve kutuya konulandan aşırıyordu.

7 İsa, "Kadını rahat bırak" dedi. "Bunu benim gömüleceğim gün için saklasın.

2. Korint 2:15 Çünkü biz hem kurtulanlar hem de mahvolanlar arasında Tanrı için Mesih'in güzel kokusuyuz.

Esenlik sepeti esenlikler diler.

*******

İsa Mesih inanlısı olarak Hristiyan kilise öğretileri çerçevesinde Hristiyan inancı olan Kutsal kitap ve İncil ayetleri ile vaaz etkinliklerine yer veririm. Bu yayınım ile Ortodoks kilisesi, Protestan kilisesi ve Katolik kilisesi üyesi kardeşlerimizle de buluşma imkanı bulmaktayım. Esenlik hepimizle olsun.

Levent Şeker.

hristiyan-incil-kutsal kitap-mesih isa-isa-kilise-protestan-katolik, vaaz-hristiyan inancı

Keşkeler ve Belkiler.

Esenlik sepetinin bu günkü konusu kaşke ve belki üzerine.

Geçmiş günlerimizi düşündüğümüzde “KEŞKE” lerimiz ve “BELKİ” lerimiz muhakkak vardır. “Keşke şöyle yapmasaydım”... “keşke böyle söylemeseydim”.... “keşke şöyle davransaydım” .. vs... yada “Bunu şöyle yapsaydım belki bunu elde ederdim” ... “Şu iş şöyle olsaydı belki böyle olacaktım” .. vs....

Genç yıllarımızda insan hayatının bütününü göremiyebiliyor ve bu düşüncelere ileri yaşlarımızda çok düşmüş olabiliriz.

Gerçekten hayatımız başka olabilirdi, şayet gençlik zamanımızda Mezmur 90 ı okuyup anlamış olabilseydik.

Mezmur 90'da, yaşamlarımızı sadece bulunduğumuz ana değil, yaşamımızı bir bütün olarak görmeye, Tanrı'dan "bilgelik yüreği kazanabilmemiz için günlerimizi saymamıza" yardım etmesini istemeye davet ediliyoruz (v. 12).

Yeryüzündeki zamanımızın sınırlı olduğunu hatırlamak, bize Tanrı'ya güvenmek için duyduğumuz çaresiz ihtiyacı hatırlatmaktadır.

Doyum ve sevinci nasıl bulacağımızı öğrenmek için sadece bulunduğumuz anda değil, "tüm günlerimizde" (ayet 14) O'nun yardımına ihtiyacımız var.

Ayrıca , sadece kendimizi değil, gelecek nesilleri de düşünmeyi öğrenmek için O'nun yardımına ihtiyacımız var (ayet 16).

Ve O, ellerimizin ve yüreklerimizin işini kurarken, bize verilen zamanda O'na hizmet etmek için O'nun yardımına ihtiyacımız var (ayet 17).

Rab İsa ve Göksel baba bizlere verdiği zaman içerisinde kendisine yararlı olabilecek işlerimiz için bize bilgeliğini ve gücünü versin.

*

Mez 90:1 Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

2 Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

3 İnsanı toprağa döndürürsün, "Ey insanoğulları, toprağa dönün!" diyerek.

4 Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

5 İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

6 Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

7 Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

8 Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

9 Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

10 Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

11 Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

12 Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

13 Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

14 Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

15 Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

16 Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

17 Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

**

İsa Mesih inanlısı olarak Hristiyan kilise öğretileri çerçevesinde Hristiyan inancı olan Kutsal kitap ve İncil ayetleri ile vaaz etkinliklerine yer veririm. Bu yayınım ile Ortodoks kilisesi, Protestan kilisesi ve Katolik kilisesi üyesi kardeşlerimizle de buluşma imkanı bulmaktayım. Esenlik hepimizle olsun.

Levent Şeker.

İsimler önemlidir.

Esenlik sepetinin bu günkü konusu isimler üzerine.

Her birimizin doğduğumuz zaman ailelerimiz tarafından verilmiş bizi tanımlayan bir ismi vardır.

Bu aile isimleri dışında Ortodoks kilisesinde vaftiz olunduğu zaman vaftiz isimleri de almaktayız ve bu isimler ile Mesih teki yeni kimliğimiz oluşurak birbirimizi bu yeni adlarımızla çağırır ve anarız.

İsimler İncil'de önemlidir ve genellikle bir kişinin karakter özelliklerini veya yeni rolünü yansıtır. Örneğin Tanrı, Abram ve Saray'la bir sevgi antlaşması yaptığında onların Tanrısı, onların da O'nun halkı olacağına söz vererek adlarını değiştirdi. "Yüce baba" anlamına gelen Avram, "birçok kişinin babası" anlamına gelen İbrahim oldu. Ve "prenses" anlamına gelen Saray, "birçoklarının prensesi" anlamına gelen Sarah oldu (Yaratılış 17:5, 15)*.

Tanrı'nın yeni isimleri, artık çocuksuz olmayacaklarına dair lütuf dolu vaadi içeriyordu. Sara oğullarını doğurunca çok sevindiler ve ona "gülen" anlamına gelen İshak adını verdiler: "Sarah, 'Tanrı bana kahkaha getirdi ve bunu duyan herkes benimle gülecek' dedi" (Yaratılış 21: 6).

İnsanlara isimleriyle hitap ettiğimizde onlara saygı ve hürmet gösteriyoruz ve Tanrının onları kim olarak yarattığını onaylıyoruz.

Tanrı'nın suretinde yaratılmış olarak birinin benzersiz niteliklerini onaylayan sevgi dolu bir vaftiz adı da aynı şeyi yapmaktadır.
*
Yaratılış 17:5 Artık adın Avram değil, İbrahim olacak. Çünkü seni birçok ulusun babası yapacağım.

15 Tanrı, "Karın Saray'a gelince, ona artık Saray demeyeceksin" dedi, "Bundan böyle onun adı Sara olacak. 

Yaşam Suyu

 

Yaşadığımız bu günlerdeki sıcak havalarda en büyük ihtiyacımızın su olduğu tartışılmaz bir gerçektir. “Su hayattır” sologan olmuş 2 kelime olarak her zaman kulaklarımızı tırmalar.  

Su, pek çok diyette kullanılarak fiziğimizi ve hayatımızı değiştiren çok değerli bir maddedir. Fiziksel yaşamımız suya muhtaç ve bağlıdır. Peki ya ruhsal yaşamımızda suyun değeri nedir?

İsa, Samiriyeli bir kadından su istediğinde kadının hayatını değiştirdi. Kadın İsa nın isteğine şaşırdı. Yahudiler, Samiriyelileri hor görürler değer vermezler onlarla konuşmazlardı. 

Ama İsa, “Tanrı'nın armağanını ve sizden kimin su istediğini bilseydiniz, O'ndan isterdiniz, o da size diri su verirdi” dedi (Yuhanna 4:10). Daha sonra mabette, “Susayan bana gelsin ve içsin” diye seslendi (7:37).

İsa ya iman edenler ruhen susamazlar içlerinden diri su ırmakları akar diyerek 

kendisine inananların daha sonra alacakları Ruh'u kastediyordu. 

 

Tanrı'nın canlandırıcı Ruhu ve yaşam suyu, hayattan yorulduğumuz bugün bizi canlandırıyor. İsa, ruhlarımızda kutsal bir ferahlıkla ikamet eden Diri Su'dur.  

Hergün bu yaşam suyunu derinden içelim. 

Yu 4:10 İsa kadına şu yanıtı verdi: "Eğer sen Tanrı'nın armağanını ve sana, 'Bana su ver, içeyim' diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan dilerdin, O da sana yaşam suyunu verirdi." 

Yu 7:37 Bayramın son ve en önemli günü İsa ayağa kalktı, yüksek sesle şöyle dedi: "Bir kimse susamışsa bana gelsin, içsin. 38 Kutsal Yazı'da dendiği gibi, bana iman edenin 'içinden diri su ırmakları akacaktır.'" 39 Bunu, kendisine iman edenlerin alacağı Ruh'la ilgili olarak söylüyordu. Ruh henüz verilmemişti. Çünkü İsa henüz yüceltilmemişti. 

Kendince davranışın olumsuzluğu

 

Tarih boyunca insanların, aceleci ve düşünmeden konuşma veya hareketleri ile kendisine verilen talimata uygun hareket etmeyip talimatı kendince yorumlayıp gerçekleştirenlerin bu hareket ve konuşmaları, bazen hem kendilerine hemde içerisinde bulunduğu organizasyona yada yanındaki kişilere zararı dokunabilmektedir. 

Kutsal Kitapta buna örnek bir olay izlemekteyiz. 

Musanın, kendisine çok pahalıya mal olan yanlış harekti su konusunu içeriyordu ve pervasız aceleci bir davranış ile bir konuşma ve hareket yaptı.

Olayı hatırlamak için Sayılar 20: 2-12 ayetlere bakmalıyız. 

Kelam şöyle yazar; 

2 Ancak topluluk için içecek su yoktu. Halk Musa'yla Harun'a karşı toplandı. 

3 Musa'ya, "Keşke kardeşlerimiz RAB'bin önünde öldüğünde biz de ölseydik!" diye çıkıştılar, 

4 "RAB'bin topluluğunu neden bu çöle getirdiniz? Biz de hayvanlarımız da ölelim diye mi? 

5 Neden bizi bu korkunç yere getirmek için Mısır'dan çıkardınız? Ne tahıl, ne incir, ne üzüm ne de nar var. Üstelik içecek su da yok!" 

6 Musa'yla Harun topluluktan ayrılıp Buluşma Çadırı'nın giriş bölümüne gittiler, yüzüstü yere kapandılar. RAB'bin görkemi onlara göründü. 

7 RAB Musa'ya, "Değneği al" dedi, "Sen ve ağabeyin Harun topluluğu toplayın. Halkın gözü önünde su fışkırması için kayaya buyruk verin. Onlar da hayvanları da içsin diye kayadan onlara su çıkaracaksınız." 

8 (SEE 20:7) 

9 Musa kendisine verilen buyruk uyarınca değneği RAB'bin önünden aldı. 

10 Musa'yla Harun topluluğu kayanın önüne topladılar. Musa, "Ey siz, başkaldıranlar, beni dinleyin!" dedi, "Bu kayadan size su çıkaralım mı?" 

11 Sonra kolunu kaldırıp değneğiyle kayaya iki kez vurdu. Kayadan bol su fışkırdı, topluluk da hayvanları da içti. 

12 RAB Musa'yla Harun'a, "Madem İsrailliler'in gözü önünde benim kutsallığımı sayarak bana güvenmediniz" dedi, "Bu topluluğu kendilerine vereceğim ülkeye de götürmeyeceksiniz."

Tanrı, sözünün tam anlamı ile uygulanmasını isteyendir, Tanrı, bitkin lidere bir kayayla

konuşmasını ve kayanın “suyunu dökeceğini” söyledi ancak Musa konuşacağı yerde "kayaya

iki kez vurdu" ve topluluğu zora soktu (vaad edilmiş topraklara girmeyeceksin” (12).

 

Dikkatsiz kararlar verdiğimizde, sonuçlarına katlanırız. 

"Bilgisiz arzu iyi değildir - aceleci ayaklar daha ne kadar yolu kaçırır!" (Özdeyişler 19:2). 

Her zaman yaptığımız seçimlerde, konuşmalarda ve kararlarda dua ederek ve dikkatle Tanrı'nın hikmetini ve rehberliğini arayalım.